مواد تشکیل دهنده آسفالت گرم / مواد تشکیل دهنده آسفالت سرد / مواد تشکیل دهنده آسفالت چیست / مواد تشکیل دهنده آسفالت جاده ای / مواد تشکیل دهنده آسفالت خیابان / مواد تشکیل دهنده آسفالت پلیمری .
آسفالت مادهای شبه جامد و تشکیل شده از شن و ماسه و قیر است. اندازه و نوع شن و ماسه و قیری که در آسفالت به کار میرود بسته به محل مورد استفاده و شرایط جوی و کاربردی آن متفاوت است.
برای مثال آسفالتی که روی بام منازل استفاده میشود با آسفالتی که در جادههای بین شهری و اتوبانها به کار میرود متفاوت هستند.
همچنین ممکن است بسته به شرایط از چند نوع آسفالت با ترکیبات متفاوت روی هم استفاده شود تا قیمت آسفالت خیابانی کاهش پیدا کند و عمر آن نیز افزایش داشته باشد.
نوع و اندازه شن و ماسههای به کار رفته در آسفالت
حداقل ضخامت ماسههای به کار رفته در آسفالت ۱۵ میلیمتر است. این ماسهها ممکن است با استفاده از ماشینآلات شکسته شوند یا از ماسه طبیعی و شستهشده برای این کار استفاده شود.
اندازهی ماسههای استفاده شده در تولید آسفالت ممکن است تا ۴۰ میلیمتر هم افزایش پیدا کند. استفاده از ابعاد و شکلهای مختلف ماسه ممکن است باعث ایجاد فضاهای خالی در بین آسفالت شود و در نتیجه حجم آن بیشتر از مواد اولیه به کار رفته در تولید باشد.
آسفالتهایی با فضای داخلی خالی، برای زیرسازی مورد استفاده قرار میگیرند و برای حفاظت و سطح روی جاده، از آسفالتهایی با کیفیت بالاتر استفاده میشود تا عمر بیشتری داشته باشد.
انواع قیرهای به کار رفته در تولید آسفالت
برای تولید آسفالت در کارخانه یا در محل نصب، از قیرهایی با درجه روانروی متفاوت که با نام قیرهای زودگیر و قیرهای دیرگیر شناخته میشود، استفاده میشود. قیر پس از ترکیب با مواد مایع مثل بنزین و نفت یا گازوئیل، شکلی روان به خود میگیرد تا بتوان آن را با سنگریزهها و شنها مخلوط کرد، پس از تبخیر مادهی جانبی استفاده شده در قیر، آسفالت به شکل شبه جامد در میآید. به همین دلیل لازم است تا پس از اجرای آسفالت بسته به نوع قیر تا چند ساعت از عبور و مرور روی آن خودداری شود.